Cześć ,
Kilka lat temu poświęciłem sporo czasu na zgłębienie historii Boeinga 367-80 , który był materiałem wyjściowym do powstania C-135, KC 135 A,E i R oraz wszelkiej maści RC-135. Powstało w sumie ponad 700 maszyn tego typu w ciągu zaledwie 8 lat (tzw. złota era białego człowieka 1957-1965).
Wówczas natrafiłem na ciekawą stronę weterana, który służył na RC-135S Rivet Ball a.k.a Wanda Belle ( od imienia córki szefa porjektu Big Safari , O'Reara), dzisiaj w trakcie pewnej rozmowy przypomniałem sobie o niej:
http://rc135.com/0000/INDEX.HTM
W tym wątku będę w miarę możliwości starał się przybliżyć historie tamtych czasów, gdyż był to czas niezwykle ciekawy, w którym to wyprodukowano maszyny, które do dziś stanowią trzon amerykańskiego USAF.
Pozdrawiam
P.S.
Suplement: https://irp.fas.org/program/collect/rivet_ball.htm
Boeing 367-80, KC 135A,E,R , C-135, RC 135
Boeing 367-80 "Dash-80"
Po II wojnie światowej brytyjskie i kanadyjskie firmy oraz firma Boeing zdały sobie sprawę, że nowe silniki turbinowe gazowe opracowane podczas II wojny stanowią doskonałą podstawę dla lepszego samolotu transportowego. Brytyjski "Comet" co prawda poleciał jako pierwszy, ale Boeing zdecydował, że elastyczne, odchylone skrzydła zapewnią większą prędkość, lepszy komfort lotu i poprawioną ekonomikę. Boeing zdobył doświadczenie w zakresie silników odrzutowych i skrzydeł o odchylonym profilu na bombowcach B-47 i B-52, które miały swoje pierwsze loty w 1947 i 1952.
Wiele wstępnych badań projektowych dotyczących transportu odrzutowego przeprowadzono w Boeingu od końca II wojny światowej do 1951 roku.
Prototyp, model 367-80, został zatwierdzony w 1952 roku. Wkrótce stał się znany po prostu jako Dash 80. Chociaż Dash 80 był ściśle prototypem, został zaprojektowany tak żeby wersja produkcyjna (707) miała wystarczający zasięg, aby przekroczyć północny Atlantyk (loty Nowy Jork - Londyn).
Boeing zaprojektował i zbudował Dash 80 w tajemnicy.
Do napędu użyto silnika J57 (JT3C) Pratt & Whitney, który został opracowany na początku lat 50. XX wieku. J57 - pierwszy raz uruchomiony w styczniu 1950 roku był pierwszym w Stanach Zjednoczonych silnikiem o ciągu 10 000 funtów (45 kN) . W latach 50-tych silnik J57 był niezwykle popularny, z licznymi zastosowaniami wojskowymi. Produkcja szła w tysiącach egzemplarzy, co doprowadziło do powstania bardzo niezawodnego silnika. W związku z tym dla Boeinga naturalnym było wybranie cywilnej wersji J57 - JT3C do swojego samolotu odrzutowego (presja na zmniejszenie hałasu odrzutowca i zużycia paliwa spowodowała później, że P&W zastosowało innowacyjną modyfikację, aby przekształcić silnik turboodrzutowy JT3C w dwuwałowy silnik turbowentylatorowy JT3D stosowany do dziś m.in. w Awacsach NATO i USAF - wersja wojskowa TF33)
Prezentacja możliwości "dymienia i hałasu" JT3C na przykładzie Boeinga 707 Pan Am i KC-135 A (wariant A oznacza silnik J57):
https://www.youtube.com/watch?v=GBTtfbiLREs
https://www.youtube.com/watch?v=5nslGTn0gM4
tłumiki silnika J57
żródło:https://www.asme.org/wwwasmeorg/media/r ... 367-80.pdf
Samolot Dash 80 odbył swój pierwszy lot 15 lipca 1954 roku.
W ramach programu demonstracyjnego Dash 80, szef Boeinga, Bill Allen zaprosił przedstawicieli Aircraft Industries Association (AIA) i International Air Transport Association (IATA) na wyścigi hydroplanów Seafair i Gold Cup Hydroplane Races w Seattle, które odbyły się na jeziorze Washington 6 sierpnia 1955 roku. Dash 80 miał wykonać prosty przelot, ale pilot testowy Boeinga Alvin „Tex” Johnston zamiast tego wykonał dwie beczki.
https://www.youtube.com/watch?v=dyU9mzwadlk
Następnego dnia Allen wezwał Johnstona do swojego biura i powiedział mu, żeby więcej nie wykonywał takiego manewru, na co Johnston odpowiedział, że po prostu „sprzedaje samoloty” i zapewnił, że takie działanie jest całkowicie bezpieczne.
Główny pilot doświadczalny Boeinga John Cashman oświadczył, że tuż przed pilotowaniem pierwszego lotu Boeinga 777 12 czerwca 1994 r. otrzymał od ówczesnego prezesa Boeinga Phila Condita ostatnie instrukcje : „Żadnych beczek”.
Samolot został zbudowany z funduszy firmy równych jednej czwartej wartości netto firmy, co stanowiło duże ryzyko. Z tego prototypu powstał wojskowy tankowiec KC135 oraz samolot pasażerski 707. Model 707 został protoplastą wielu samolotów komercyjnych o podobnej konfiguracji w Stanach Zjednoczonych i Europie, w tym DC-8 oraz modeli Boeinga 737, 747, 767 oraz 777.
Dash 80 był pierwszym samolotem pasażerskim, który był wystarczająco ekonomiczny, aby uwolnić amerykańskie linie lotnicze od subsydiów. Dzięki swojej prędkości, uczynił świat mniejszym.
Po zrealizowaniu pierwszej produkcyjnej wersji 707 w 1957 roku, Dash 80 został dostosowany do ogólnego samolotu eksperymentalnego i używany przez Boeinga do testowania różnych nowych technologii i systemów. Jednym z jego najważniejszych zadań pod koniec lat 50. było testowanie systemów dla nowego Boeinga 727 , w tym zamontowanie piątego silnika w tylnej części kadłuba. Inne testy obejmowały eksperymenty z różnymi kształtami profilu aerodynamicznego i szeregiem urządzeń o dużej sile nośnej, takich jak klapy nadmuchowe , w których sprężone powietrze upuszczane z silników jest kierowane nad klapy w celu zwiększenia siły nośnej podczas startu i lądowania.
Dzięki komfortowi lotu, popularności i ekonomice, zbliżył ludzi na całym świecie. Sprzedaż ponad połowy jego potomków międzynarodowym przewoźnikom przyczyniła się do znacznego wpływu na bilans handlowy USA. W 1972 roku Boeing przekazał Dash 80 do Narodowego Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej.
Samolot i jego produkcyjne pochodne, 707 i KC-135, były znacznie szybsze niż samoloty napędzane silnikami tłokowymi, które zastępowały, i mogły latać na lepszych (wyższych) wysokościach. Były w stanie korzystać z istniejących lotnisk, które miały co najmniej 7,000 stóp długości. Dash 80 zapewniał lepszy komfort podróży dla pasażerów - silniki turbinowe wykazywały przyjemny brak wibracji, a elastyczne, cofnięte skrzydła zapewniały lepszą aerodynamike. Była lepsza, ponieważ wznoszący podmuch wygina cofnięte skrzydło, tak że końcówka skrzydła podlega redukcji lokalnego kąta natarcia. Daje to działanie amortyzujące i stabilniejszy lot w trudnych warunkach powietrznych. Ekonomia Dash 80 była lepsza niż ekonomia najbardziej udanego samolotu z silnikiem tłokowym tamtych czasów, DC-6B. Koszty na miejsce-milę dla Dash 80/707 były od 20 do 30 procent niższe. 707 miał lepszą niezawodność w eksploatacji niż samoloty z silnikami tłokowymi.
Doświadczenia z bombowców Boeing B-47 i B-52 były przydatne w mechanicznym projektowaniu wielu cech Dash 80. Należą do nich lokalizacje gondoli silnikowych poniżej i przed skrzydłem, tłumik skrętu (B-47), regulowany stabilizator poziomy (B-52) oraz spoilery skrzydłowe (B-52).
Po obejrzeniu prototypu Dasha 80 w 1954 roku generał sił powietrznych Curtis LeMay, dowódca Dowództwa Lotnictwa Strategicznego, przekonał rząd do zakupu Dash 80 w wersji tankowca. Niebawem rozpoczęła się produkcja KC-135, której łączny wolumen w ciągu 8 lat produkcji wyniósł ponad 800(!) sztuk.
Film promocyjny:
https://www.youtube.com/watch?v=BrzJpLZKdWQ część 1
https://www.youtube.com/watch?v=1G3JE2nOsuU część 2
Źródła:
https://www.asme.org/wwwasmeorg/media/r ... 367-80.pdf
https://en.wikipedia.org/wiki/Boeing_367-80
https://en.wikipedia.org/wiki/Pratt_%26_Whitney_J57
Robert S Hopkins III "The Boeing KC-135 Stratotanker: More Than a Tanker"
Po II wojnie światowej brytyjskie i kanadyjskie firmy oraz firma Boeing zdały sobie sprawę, że nowe silniki turbinowe gazowe opracowane podczas II wojny stanowią doskonałą podstawę dla lepszego samolotu transportowego. Brytyjski "Comet" co prawda poleciał jako pierwszy, ale Boeing zdecydował, że elastyczne, odchylone skrzydła zapewnią większą prędkość, lepszy komfort lotu i poprawioną ekonomikę. Boeing zdobył doświadczenie w zakresie silników odrzutowych i skrzydeł o odchylonym profilu na bombowcach B-47 i B-52, które miały swoje pierwsze loty w 1947 i 1952.
Wiele wstępnych badań projektowych dotyczących transportu odrzutowego przeprowadzono w Boeingu od końca II wojny światowej do 1951 roku.
Prototyp, model 367-80, został zatwierdzony w 1952 roku. Wkrótce stał się znany po prostu jako Dash 80. Chociaż Dash 80 był ściśle prototypem, został zaprojektowany tak żeby wersja produkcyjna (707) miała wystarczający zasięg, aby przekroczyć północny Atlantyk (loty Nowy Jork - Londyn).
Boeing zaprojektował i zbudował Dash 80 w tajemnicy.
Do napędu użyto silnika J57 (JT3C) Pratt & Whitney, który został opracowany na początku lat 50. XX wieku. J57 - pierwszy raz uruchomiony w styczniu 1950 roku był pierwszym w Stanach Zjednoczonych silnikiem o ciągu 10 000 funtów (45 kN) . W latach 50-tych silnik J57 był niezwykle popularny, z licznymi zastosowaniami wojskowymi. Produkcja szła w tysiącach egzemplarzy, co doprowadziło do powstania bardzo niezawodnego silnika. W związku z tym dla Boeinga naturalnym było wybranie cywilnej wersji J57 - JT3C do swojego samolotu odrzutowego (presja na zmniejszenie hałasu odrzutowca i zużycia paliwa spowodowała później, że P&W zastosowało innowacyjną modyfikację, aby przekształcić silnik turboodrzutowy JT3C w dwuwałowy silnik turbowentylatorowy JT3D stosowany do dziś m.in. w Awacsach NATO i USAF - wersja wojskowa TF33)
Prezentacja możliwości "dymienia i hałasu" JT3C na przykładzie Boeinga 707 Pan Am i KC-135 A (wariant A oznacza silnik J57):
https://www.youtube.com/watch?v=GBTtfbiLREs
https://www.youtube.com/watch?v=5nslGTn0gM4
tłumiki silnika J57
żródło:https://www.asme.org/wwwasmeorg/media/r ... 367-80.pdf
Samolot Dash 80 odbył swój pierwszy lot 15 lipca 1954 roku.
W ramach programu demonstracyjnego Dash 80, szef Boeinga, Bill Allen zaprosił przedstawicieli Aircraft Industries Association (AIA) i International Air Transport Association (IATA) na wyścigi hydroplanów Seafair i Gold Cup Hydroplane Races w Seattle, które odbyły się na jeziorze Washington 6 sierpnia 1955 roku. Dash 80 miał wykonać prosty przelot, ale pilot testowy Boeinga Alvin „Tex” Johnston zamiast tego wykonał dwie beczki.
https://www.youtube.com/watch?v=dyU9mzwadlk
Następnego dnia Allen wezwał Johnstona do swojego biura i powiedział mu, żeby więcej nie wykonywał takiego manewru, na co Johnston odpowiedział, że po prostu „sprzedaje samoloty” i zapewnił, że takie działanie jest całkowicie bezpieczne.
Główny pilot doświadczalny Boeinga John Cashman oświadczył, że tuż przed pilotowaniem pierwszego lotu Boeinga 777 12 czerwca 1994 r. otrzymał od ówczesnego prezesa Boeinga Phila Condita ostatnie instrukcje : „Żadnych beczek”.
Samolot został zbudowany z funduszy firmy równych jednej czwartej wartości netto firmy, co stanowiło duże ryzyko. Z tego prototypu powstał wojskowy tankowiec KC135 oraz samolot pasażerski 707. Model 707 został protoplastą wielu samolotów komercyjnych o podobnej konfiguracji w Stanach Zjednoczonych i Europie, w tym DC-8 oraz modeli Boeinga 737, 747, 767 oraz 777.
Dash 80 był pierwszym samolotem pasażerskim, który był wystarczająco ekonomiczny, aby uwolnić amerykańskie linie lotnicze od subsydiów. Dzięki swojej prędkości, uczynił świat mniejszym.
Po zrealizowaniu pierwszej produkcyjnej wersji 707 w 1957 roku, Dash 80 został dostosowany do ogólnego samolotu eksperymentalnego i używany przez Boeinga do testowania różnych nowych technologii i systemów. Jednym z jego najważniejszych zadań pod koniec lat 50. było testowanie systemów dla nowego Boeinga 727 , w tym zamontowanie piątego silnika w tylnej części kadłuba. Inne testy obejmowały eksperymenty z różnymi kształtami profilu aerodynamicznego i szeregiem urządzeń o dużej sile nośnej, takich jak klapy nadmuchowe , w których sprężone powietrze upuszczane z silników jest kierowane nad klapy w celu zwiększenia siły nośnej podczas startu i lądowania.
Dzięki komfortowi lotu, popularności i ekonomice, zbliżył ludzi na całym świecie. Sprzedaż ponad połowy jego potomków międzynarodowym przewoźnikom przyczyniła się do znacznego wpływu na bilans handlowy USA. W 1972 roku Boeing przekazał Dash 80 do Narodowego Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej.
Samolot i jego produkcyjne pochodne, 707 i KC-135, były znacznie szybsze niż samoloty napędzane silnikami tłokowymi, które zastępowały, i mogły latać na lepszych (wyższych) wysokościach. Były w stanie korzystać z istniejących lotnisk, które miały co najmniej 7,000 stóp długości. Dash 80 zapewniał lepszy komfort podróży dla pasażerów - silniki turbinowe wykazywały przyjemny brak wibracji, a elastyczne, cofnięte skrzydła zapewniały lepszą aerodynamike. Była lepsza, ponieważ wznoszący podmuch wygina cofnięte skrzydło, tak że końcówka skrzydła podlega redukcji lokalnego kąta natarcia. Daje to działanie amortyzujące i stabilniejszy lot w trudnych warunkach powietrznych. Ekonomia Dash 80 była lepsza niż ekonomia najbardziej udanego samolotu z silnikiem tłokowym tamtych czasów, DC-6B. Koszty na miejsce-milę dla Dash 80/707 były od 20 do 30 procent niższe. 707 miał lepszą niezawodność w eksploatacji niż samoloty z silnikami tłokowymi.
Doświadczenia z bombowców Boeing B-47 i B-52 były przydatne w mechanicznym projektowaniu wielu cech Dash 80. Należą do nich lokalizacje gondoli silnikowych poniżej i przed skrzydłem, tłumik skrętu (B-47), regulowany stabilizator poziomy (B-52) oraz spoilery skrzydłowe (B-52).
Po obejrzeniu prototypu Dasha 80 w 1954 roku generał sił powietrznych Curtis LeMay, dowódca Dowództwa Lotnictwa Strategicznego, przekonał rząd do zakupu Dash 80 w wersji tankowca. Niebawem rozpoczęła się produkcja KC-135, której łączny wolumen w ciągu 8 lat produkcji wyniósł ponad 800(!) sztuk.
Film promocyjny:
https://www.youtube.com/watch?v=BrzJpLZKdWQ część 1
https://www.youtube.com/watch?v=1G3JE2nOsuU część 2
Źródła:
https://www.asme.org/wwwasmeorg/media/r ... 367-80.pdf
https://en.wikipedia.org/wiki/Boeing_367-80
https://en.wikipedia.org/wiki/Pratt_%26_Whitney_J57
Robert S Hopkins III "The Boeing KC-135 Stratotanker: More Than a Tanker"